۱۴۰۲ مرداد ۸, یکشنبه
دادخواهان حق
جلسه بازپرسی بهروز_ایزدی_راد در دادسرای عمومی و انقلاب علی آباد برگزار شد.آخرین جلسه رسیدگی به اتهامات #مجید_توکلی در #دادگاه_انقلاب_تهران برگزار شد.#مرضیه_ناصری از بازداشت شدگان اعتراضات در #مشهد با وجود گذشت ۷ ماه از دستگیری همچنان در بلاتکلیفی به سر می برد.#سیدطارق_حسینی، طلبه علوم دینی اهل #جوانرود جهت اجرای حکم بازداشت و به #زندان_دیزل‌آباد #کرمانشاه منتقل شد.بازداشت وبی خبری از سرنوشت #آرش_شریفی شهروند ساکن #مریوان.#ایوب_جوان‌پور اهل شهر #سقز پس از ٣۵ روز بازداشت توام با شکنجه در بازداشتگاه اداره اطلاعات #سنندج به زندان مرکزی #سقز منتقل شد.پرونده سازی جدید برای پیام_ولی شهروند بهائی در زندان_قزلحصار_کرج.
۱۴۰۲ مرداد ۶, جمعه
هشدار نرگس محمدی درباره سلامت زهره صیادی، زندانی تحت شیمی‌درمانی
نرگس محمدی، فعال سرشناس حقوق بشر و زندانی سیاسی درباره وضعیت سلامت زهره صیادی، دیگر زندانی سیاسی هشدار داده است. خانم صیادی به دلیل ابتلا به سرطان تحت شیمی‌درمانی است.
زهره صیادی کنشگر مدنی بوده و به ویژه در امور حقوق کودکان کار و بدون شناسنامه فعالیت می‌کرده است.
خانم صیادی در پاییز ۱۳۹۸ بازداشت شد. او سپس برای «اقدام علیه امنیت ملی» و «اخلال در نظم» مجرم شناخته شده و به یک سال حبس محکوم شد. این حکم زندان از خرداد ماه به اجرا در آمده است.
نرگس محمدی با شرح وضعیت دشوار زهره صیادی در زندان از پزشکی قانونی انتقاد کرده که چرا گواهی عدم تحمل کیفر صادر نمی‌کند.
بی‌توجهی مقام‌های قضایی و امنیتی به سلامت زندانیان و بازداشتی‌ها بارها به جان باختن زندانیان یا آسیب‌های جبران‌ناپذیر به آنها منجر شده است. مهسا (ژینا) امینی، زهرا بنی‌یعقوب، زهرا کاظمی، ابراهیم لطف‌اللهی، ستار بهشتی، کاووس سیدامامی و هدی صابر برخی از زندانیان یا بازداشت‌شدگانی هستند که جان باختنشان در حبس پیامدهای بسیاری در فضای سیاسی ایران داشته است.
نرگس محمدی درباره دستگاه قضایی ایران نوشته: «اساسا صحبت از دادگاه، دادرسی و گوهر نایاب “عدالت” در سیستم قضایی جمهوری اسلامی نیست، بحث بر سر وجود ذره ای، پرتوی از” مروت”، “عطوفت” و “مسئولیت انسان”ی است که که نه در” سیستم قضایی” غیر مستقل، نه در” سیستم امنیتی “سرکوبگر و متاسفانه حتی نه در” پزشکی قانونی” تحت نظارت قوه قضاییه دیده نمی شود.»
خانم محمدی با ابراز تاسف از اینکه پزشکی قانونی به وظیفه حرفهای خود عمل نکرده گفته: «”قاضی” و “بازجو” را می‌شناسم، اما نمی‌توانم باور کنم “پزشک”ی با علم به تهدید جان انسانی با درد جانکاه ناشی از سرطان جرات نمی‌کند عدم تحمل حبس زهره را بر روی تکه‌ای کاغذ بنویسد.»
نرگس محمدی در ستایش زهره صیادی او را زنی «رنج‌کشیده» معرفی کرده که از «شهر خدانور» آمده است. اشاره خانم محمدی به خدانور لجه‌ای است، یکی از معترضان بلوچ که در زاهدان کشته شد. عکسی که پیشتر از دستگیری او و بستنش به یک میله منتشر شده بود بازتاب فراوانی داشت.
خانم محمدی می‌گوید زهره صیادی «صبور، مقاوم و با اراده» است، اما شیمی‌درمانی اثر دردناکی بر او دارد و «حتی پزشکان زندان معتقدند که تحمل این وضعیت غیر قابل تحمل است.»
او در یادداشتی که در اینستاگرامش همرسانی شده نوشته: «هرگز نمی‌توانم از ضعف جسمش و دویدن درد در رگ‌هایش بعد از شیمی درمانی کلامی بگویم. همین بس بگویم که زهره عزیز هر بار شیمی درمانی را زیر کلاه یخی که به شدت دردناک است، انجام می‌دهد تا مبادا وقتی در بند و در کنار ماست، از دیدن موهای ریخته و تغییر چهره‌اش ناراحت شویم.»
نرگس محمدی با تاکید بر استواری و مقاومت «زنان» در ایران، گفته «چنین زنانی به تصور من آزادیخواهان و عدالت جویان واقعی و دردمندی هستند که بی هیچ نام و نشانی بار بر دوش می‌کشند و ما به آنها مدیونیم.»
او گفته مبارزه و مقاومت زنان «حکومت استبدادی دینی» را تضعیف کرده است.
زهره صیادی اهل سیستانوبلوچستان بوده اما ساکن تهران بود. او دانش‌آموخته ادبیات است و در حمایت از کودکان کار، کودکان بی‌سرپرست و کودکان بی‌شناسنامه، همچنین سوادآموزی به زنان و کودکان محروم در استان زادگاهش فعالیت مدنی داشته است.
به جز خانم صیادی سروناز احمدی و مهدی اعتماد‌سعید از جمله دیگر فعالان حقوق کودک هستند که در هفته‌های اخیر به زندان افتاده‌اند.
۱۴۰۲ مرداد ۵, پنجشنبه
ممانعت نهادهای حکومتی از ملاقات خانواده زهرا سعیدیان‌جو با وی
با گذشت ١۵ روز از بازداشت زهرا سعیدیان‌جو، خواهر میلاد سعیدیان‌جو، از جانباختگان جنبش ژن، ژیان، ئازادی در ایذه، تاکنون اجازه ملاقات و تماس به او داده نشده است.
بر اساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، روز سه‌شنبه ٣ مرداد ماه ١٤٠٢ (٢۵ جولای ٢٠٢٣)، مراجعه خانواده دادخواه میلاد سعیدیان‌جو، جوان جانباخته در ایذه به دادسرای اهواز برای ملاقات با فرزندشان، زهرا سعیدیان‌جو با ممانعت دادسرا بی‌نتیجه مانده است.
به گفته منابع مطلع، زهرا سعیدیان‌جو در طول دوره بازداشت در تهران و همچنین طی ایام بعد از انتقالش به اهواز، از ملاقات حضوری محروم بوده است.
زهرا سعیدیان‌جو، از اعضای خانوادههای دادخواه در روز یکشنبه ١٨ تیر ماه ۱۴۰۲ (٩ جولای ۲۰۲۳)، توسط نیروهای حکومتی در تهران بازداشت شد.
پیشتر هه‌نگاو از بازداشت چهار عضو خانواده میلاد سعیدیان جو به نامهای نرجس سعیدیان جو، زهرا سعیدیان جو، امید سعیدیان جو و مادرشان طوبی بیگدلی در ١٠ اسفند ماه سال گذشته خبر داده بود. این اعضای خانوادههای دادخواه پس از مدتی آزاد شدند.
میلاد سعیدیان‌جو، کارگر و متولد اسفند ۱۳۷۵، در روز ۲۵ آبان ١٤٠١، در خیابان حافظ جنوبی مقابل مسجد “صاحب الزمان” ایذه مورد اصابت گلوله نیروهای حکومتی قرار گرفت و کشته شد.
الهه محمدی، خبرنگار زندانی مراسم تشییع مهسا امینی: افتخار می‌کنم که کنار مردم ماندم
الهه محمدی، خبرنگار ایرانی که برای پوشش مراسم تشییع مهسا (ژینا) امینی در سقز به زندان افتاده، در دادگاه انقلاب از خود دفاع کرده و با رد ارتکاب هرگونه جرمی گفته است: «افتخار می‌کنم که در کنار مردم ماندم.»
روز گذشته نیلوفر حامدی، دیگر خبرنگار زندانی هم در آخرین جلسه دادگاه گفت: «به عملکردم به‌عنوان روزنامه‌نگار افتخار می‌کنم.»
خانم‌ها محمدی و حامدی، دو خبرنگاری هستند که در ارتباط با پوشش خبری کشته شدن مهسا (ژینا) امینی در بازداشت گشت ارشاد بازداشت شده‌اند. به جز این دو ده‌ها خبرنگار ایرانی دیگر در ماه‌های اخیر به زندان افتاده‌اند.
سعید پارسایی، همسر الهه محمدی که دفاعیات او را در شبکه‌های اجتماعی همرسانی کرده ابراز امیدواری کرده که با توجه به رد همه اتهامات و «دفاعیات صریح» او، خانم محمدی تبرئه و آزاد شود.
در آبان ۱۴۰۱ وزارت اطلاعات و سازمان اطلاعات سپاه ایران در یک بیانیه طولانی ادعاهایی را علیه معترضان بیان کردند و با پیش کشیدن سناریوهای توطئه، مشخصا الهه محمدی و نیلوفر حامدی را به ارتباط با دولت‌های خارجی متهم کردند.
طرح اتهام‌های این‌چنینی بدون ارائه مستندات و مدارک علیه منتقدان حکومت یا روزنامه‌نگاران، و حتی تلاش برای اعتراف‌گیری دروغین با فشار و شکنجه از رویه‌های دستگاه‌های قضایی و امنیتی ایران است.
مطابق آنچه سعید پارسایی منتشر کرده، الهه محمدی در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی، به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی صحبت‌های خود را «به نام قلم» آغاز کرده و گفته در ۱۵ سال فعالیت حرفهای خود تنها در مسیر بازتاب صدای مردم و بهبود زندگی آنها قدم برداشته است.
خانم محمدی تاکید کرده است: «من هیچ ارتباطی با هیچ دولت خارجی‌ای نداشته‌ام و افتخار می‌کنم که در کنار مردم ماندم تا صدایشان باشم.»
این روزنامه‌نگار زندانی از فشارهای امنیتی علیه خبرنگاران انتقاد کرده و گفته به جای به زندان انداختن و بلاتکلیف گذاشتن خبرنگاران، دستگاه‌های حکومتی در ایران باید به حرفهای مردم گوش دهند.
خانم محمدی گفته: «من و نیلوفر حامدی به عنوان نمایندگانی از بدنه رنجور و شریف مطبوعات ایران در حالی محاکمه می‌شویم که به واسطه برخوردهای امنیتی با خبرنگاران صادق و متعهد، مرجعیت رسانه به خارج از کشور منتقل شده و این برخوردهای شدید با روزنامه‌نگاران موجب آزردگی مردم شده است.»
او گفته مقام‌های حکومت باید صدای مردم، و به ویژه صدای زنان و مطالبه به حق آنان را بشنوند.
دادگاه خانم محمدی برخلاف درخواست او به طور غیرعلنی برگزار شد.
در روزهای اخیر و در آستانه آخرین جلسه محاکمه نیلوفر حامدی و الهه محمدی بسیاری از فعالان مدنی و همچنین کاربران شبکه‌های اجتماعی با آنها ابراز همدلی و همبستگی کردند.
۱۴۰۲ مرداد ۴, چهارشنبه
دومین جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات نیلوفر حامدی برگزار شد
سه شنبه سوم مردادماه، دومین جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات نیلوفر حامدی، روزنامه نگار برگزار شد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، امروز سه شنبه سوم مردادماه ۱۴۰۲، دومین جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات نیلوفر حامدی برگزار شد.
در جریان این جلسه که در شعبه پانزهم دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی برگزار شده، خانم حامدی به همراه وکلا به دفاع از خود پرداخته و آخرین دفاعیات از این روزنامه نگار اخذ شده است.
اولین جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات خانم حامدی روز سه شنبه نهم خردادماه، در این شعبه برگزار شده بود.
نیلوفر حامدی، روزنامه نگار “روزنامه شرق” در تاریخ ۳۱ شهریور ۱۴۰۱، توسط نیروهای امنیتی در منزل خود بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. این خبرنگار که اولین بار عکس مهسا امینی را در کما منتشر کرد، اواخر آذرماه سال گذشته، به زندان قرچک ورامین منتقل شد.
این روزنامه نگار بازداشتی در تاریخ یازدهم اردیبهشت ماه سال جاری به همراه چند از زندانیان و متهمان سیاسی، از بند ۸ زندان قرچک ورامین به زندان اوین منتقل شد.
در رابطه با اعتراضات سراسری ۱۴۰۱
بازداشت مهسا امینی زن جوان ۲۲ ساله به بهانه بدحجابی توسط پلیس امنیت اخلاقی و سپس جان باختن او در زمان بازداشت به موج گسترده ای از اعتراضات سراسری در ایران دامن زد. معترضان در طولانی ترین اعتراض سراسری-پیوسته در عمر جمهوری اسلامی، با شعار محوری “زن، زندگی، آزادی” از ۲۶ شهریور ۱۴۰۱ در اعتراض به عملکرد، قوانین و ساختار حکومت به خیابانها آمدند. هزاران بازداشت شده، صدها کشته و زخمی از جمله نتایج برخورد خشونت آمیز نهادهای امنیتی-انتظامی با معترضان است.
۱۴۰۲ مرداد ۳, سه‌شنبه
گزارشی از آخرین وضعیت زینب جلالیان در زندان یزد؛ ادامه فشار وزارت اطلاعات و محرومیت وی از دسترسی به خدمات درمانی
زینب جلالیان، قدیمی‌ترین و تنها زندانی سیاسی زن با حکم حبس ابد در ایران که در شانزدهمین سال حبس خود قرار دارد در چند ماه گذشته در زندان مرکزی یزد از سوی بازجویان وزارت اطلاعات برای انجام اعترافات اجباری و ابراز ندامت مورد تهدید و فشار قرار گرفته است. او که از بیماری‌های همچون برفک دهان، ناخنک چشم، ضعف بینایی، آسم، ناراحتی کلیوی و گوارشی رنج میبرد، به دلیل مخالفت وزارت اطلاعات از دسترسی به خدمات درمانی محروم شده است.
شبکه حقوق بشر کردستان مطلع شده است که در ماه‌های گذشته تیمی از بازجویان وزارت اطلاعات در چندین نوبت با زینب جلالیان در زندان مرکزی یزد ملاقات کرده و به وی اعلام کرده‌اند که آزادی یا دسترسی وی به خدمات درمانی مشروط به انجام اعترافات اجباری و ابراز ندامت است. زینب جلالیان این درخواست بازجویان وزارت اطلاعات را رد کرده است و اعلام کرده است که بر اساس قانون جدید مجازات اسلامی که در سال ۱۳۹۲ تصویب شد، ادامه حبس وی خلاف قانون است و او باید آزاد شود.
همچنین در تاریخ ۱۶ خرداد پس از آن‌که تعدادی از زندانیان بند زنان زندان مرکزی یزد تولد ۴۱ سالگی این زندانی سیاسی را در این زندان جشن گرفتند حفاظت زندان مرکزی یزد با احضار جمعی از این زندانیان، آنها را تهدید به پرونده‌سازی کرده است.
زینب جلالیان از زمان بازداشت در کرمانشاه تا امروز که در زندان یزد به سر میبرد، بارها به شکل غیرقانونی و خشونت‌آمیز بین زندان‌های مختلف کشور جابه‌جا شده است.
وی که در تاریخ ۷ اسفند ۱۳۸۶ در کرمانشاه بازداشت شد، هم‌اکنون در زندان یزد نگهداری می‌شود. او در تاریخ ۱۹ آبان ۱۳۹۹ بدون هیچ دلیل قانونی به این زندان انتقال یافت. حدود ۶ ماه پیش از انتقال وی به زندان یزد، ابتدا در تاریخ ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۹ به طور ناگهانی و بدون ارائه هیچ حکم و دلیلی توسط ماموران امنیتی از زندان خوی که محل نگهداری وی و نزدیک‌ترین زندان به محل سکونت خانواده‌اش در ماکو بود به زندان قرچک ورامین منتقل شد و پس از ۲ ماه در حالی که به کویید-۱۹ مبتلا و با درخواست بازگشت به زندان خوی در اعتصاب غذا به سر میبرد، مجددا به شکلی مشابه به زندان کرمان انتقال یافت و برای مدتی نیز در سلول انفرادی این زندان نگاه داشته شد. این زندانی سیاسی مجددا در تاریخ ۱ مهر ۱۳۹۹ توسط ماموران امنیتی از زندان کرمان خارج و پس از دو روز مشخص شد که به زندان کرمانشاه منتقل شده است. این در حالی است که به دلیل بستن دست‌بند و پابند به این زندانی سیاسی در تمام طول مسیر و کشیدن او روی زمین توسط ماموران امنیتی در حال انتقال به خودرو، مچ دست و پای وی به شدت مصدوم شده بود و به دلیل وضعیت وخیم سلامتی‌اش، مسئولین زندان زنان کرمانشاه ابتدا از تحویل وی خودداری کرده بودند.
زینب جلالیان برای دومین بار در زندان یزد به کویید-۱۹ مبتلا شد و با وجود وخامت حال جسمی‌اش برای مدت طولانی در یک اتاق عمومی مخصوص افراد دارای اعتیاد با شرایط بسیار بد بهداشتی و بدون مراقبت‌های لازم پزشکی نگهداری شد. او پس از دو بار ابتلا به کویید-۱۹ به دلیل عدم رسیدگی پزشکی و طی دوران نقاهت به مشکل ریوی و آسم دچار شده است. این بیماری‌ها که به تایید پزشک زندان هم رسیده است به علاوه بیماری‌های قبلی او از جمله ناراحتی کلیوی و گوارشی، برفک دهان، ناخنک چشم، ضعف بینایی، عفونت دندان و… که در طی دوران حبس و به دلیل شکنجه‌ها متعدد و شرایط سخت زندان به آنها دچار شده، باعث وخامت وضعیت جسمی و سلامتی زینب شده است.
زینب جلالیان طی دو سال و نیم اخیر به دلیل جابه‌جا شدن بین زندان‌ها مختلف و دوری مسافت یزد با شهر محل سکونت خانواده‌اش در ماکو و همچنین محدودیت‌های اعمال شده از طرف نهادهای امنیتی موفق به ملاقات با خانواده‌اش نشده است. ماموران اداره اطلاعات در زندان یزد با این زندانی سیاسی ملاقات‌هایی داشته و به او هشدار داده‌اند هرگونه اطلاع‌رسانی در مورد وضعیت او که از طریق وی و خانواده در رسانه‌ها صورت گیرد، باعث تشدید فشارها و انتقال دوباره او به زندانی دیگر خواهد شد.
ماموران امنیتی در ماکو اسفند ۱۴۰۰ در واکنش به یک پیام ویدیویی گوزل حاجی‌زاده، مادر زینب جلالیان در مورد وضعیت فرزندش، اقدام به بازداشت وی و همچنین علی جلالیان، پدر و سه برادر زینب به نامهای پاشا، ابراهیم و یوسف در ماکو کردند. هر چند اعضای خانواده پس از یک شبانه روز و به دلیل بیهوشی مادر زینب در بازداشتگاه آزاد شدند، اما اداره اطلاعات در مورد هرگونه اطلاع رسانی و مصاحبه با سازمان‌های حقوق بشری و رسانه‌ها در مورد وضعیت زینب به آنها هشدار داده بود. ماموران امنیتی همچین از خانواده زینب خواسته بودند در مصاحبه‌ایی ویدیویی علیه فعالیت‌های او و احزاب اپوزیسیون کُرد صحبت کنند که این درخواست با واکنش شدید آنها روبرو و رد شده بود.
زینب جلالیان متولد ۱۶ خرداد ۱۳۶۱ روستای «دیم قشلاق» ماکو در تاریخ ۷ اسفند ۱۳۸۶ در کرمانشاه بازداشت شد و پس از ماه‌ها نگهداری در سلول انفرادی اداره اطلاعات این شهر و تحمل شکنجه‌های شدید جسمی و روحی، توسط دادگاه انقلاب اسلامی به اتهام «محاربه» از طریق عضویت در حزب حیات آزاد کردستان (پژاک) به اعدام محکوم شد. این حکم بعد در دیوانی عالی کشور عینا تایید شد اما در سال ۱۳۹۰ با یک درجه تخفیف به حبس ابد تبدیل شد.
کارگروه بازداشت‌های خودسرانه سازمان ملل در سال ۱۳۹۵ طی درخواستی رسمی از جمهوری اسلامی ایران خواست تا زینب جلالیان را فورا آزاد کند و تمامی اقدامات لازم برای جبران خسارات تحمیل شده بر او را بدون تاخیر و بر اساس ضوابط بین‌المللی انجام دهد. طی رای صادره از سوی این کارگروه بین‌المللی محروم کردن زینب جلالیان از آزادی، خودسرانه و برخلاف اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین‌المللی حقوق مدنی ـ سیاسی توصیف شده است و ایران موظف است تا مسئولان نقض حقوق این فعال سیاسی کرد را تحت پیگرد قانونی قرار دهد.
۱۴۰۲ تیر ۳۱, شنبه
ریحانه انصاری نژاد، فعال کارگری در دادگاه انقلاب تهران محاکمه شد
ریحانه انصاری نژاد، در دادگاه انقلاب تهران، به ریاست ابوالقاسم صلواتی، محاکمه شد. این فعال کارگری به همراه وکیل مدافع خود دفاعیاتشان را به ابوالقاسم صلواتی ارائه کرده و با توجه به اعلام قاضی دادگاه، حکم این پرونده طی هفته آینده صادر خواهد شد.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، روز دوشنبه ۲۶ تیر ماه ۱۴۰۲، ریحانه انصاری نژاد، فعال کارگری، ساکن تهران، پس از حضور در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران، به ریاست ابوالقاسم صلواتی، محاکمه و دفاعیات خود را از بابت اتهامات مندرج در کیفرخواست به قاضی دادگاه ارائه کرد.
ریحانه انصاری نژاد، از اردیبهشت ماه ۱۴۰۱ تا اردیبهشت ماه سال جاری، طی دو مرحله توسط نیروهای امنیتی، بازداشت و دارای دو پرونده قضایی است.
براساس این گزارش، جلسه محاکمه ریحانه انصاری نژاد به مدت یک ساعت به طول انجامید و این فعال کارگری به همراه وکیل مدافع خود دفاعیاتشان را به ابوالقاسم صلواتی ارائه کرده و با توجه به اعلام قاضی دادگاه، حکم این پرونده طی هفته آینده صادر خواهد شد.
لازم به اشاره است، ریحانه انصادی نژاد، ابتدا در تاریخ ۲۱ خرداد ماه ۱۴۰۲، برای محاکمه به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران، احضار شده بود اما به دلایل نامشخصی جلسه دادرسی وی به زمان دیگری موکول شد و این فعال کارگری، طی روزهای گذشته با دریافت تماس تلفنی، برای محاکمه به دادگاه احضار شده بود.
ریحانه انصاری نژاد، در تاریخ ۸ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲، هنگامی که به همراه جمعی از فعالان کارگری و صنفی دیگر، برای دیدار با خدیجه پاک ضمیر، همسر محمد حبیبی، به منزل وی رفته بودند پس از یورش ماموران وزارت اطلاعات، دستگیر و به بند ۲۰۹ آن ارگان امنیتی واقع در زندان اوین، منتقل و پس از اتمام بازجویی ها به بند زنان زندان اوین، منتقل و در تاریخ ۱۸ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲، با قید وثیقه ای به مبلغ ۱ میلیارد تومان آزاد شد.
پیش از این هم در تاریخ ۲۲ اردیبهشت ماه ۱۴۰۱، ریحانه انصاری نژاد، توسط ماموران وزارت اطلاعات در منزل خود، بازداشت و پس از انتقال به بند ۲۰۹ آن ارسال امنیتی واقع در زندان اوین و پس از طی مراحل بازجوئی در تاریخ ۱۵ مرداد ماه ۱۴۰۱، با تودیع وثیقه ای به مبلغ ۱ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان آزاد و در تاریخ ۲۶ بهمن ماه ۱۴۰۱، با دریافت ابلاغیه ای کتبی توسط شعبه ۲ بازپرسی دادسرای ناحیه ۳۳ تهران، احضار شده بود.
۱۴۰۲ تیر ۲۹, پنجشنبه
دادگاه انقلاب تهران: جلسه رسیدگی به اتهام های عسل مسکین نواز برگزار شد
جلسه دادگاه رسیدگی به اتهام های عسل مسکین نواز در دادگاه انقلاب تهران برگزار شد. او به اتهام هایی همچون «اجتماع و تبانی، فعالیت تبلیغی علیه نظام و همکاری با دووَل متخاصم» محاکمه شد.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، ساعت ۱۰ صبح روز دوشنبه ۲۶ تیر ماه ۱۴۰۲، عسل مسکین نواز، فرزند مهدی مسکین نواز زندانی سیاسی محبوس در اندرزگاه ۶ (بند ۳۵۰ سابق) زندان اوین، توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، به ریاست ایمان افشاری محاکمه و به همراه وکیل مدافع خود دفاعیاتشان را به قاضی دادگاه ارائه کردند.
یک منبع مطلع در این‌باره گفت:”با توجه به ابلاغیه صادره قبلی ساعت ۱۰ صبح امروز عسل مسکین نواز به همراه وکیل مدافع خود و همراهی مادر بزرگش در این جلسه دادرسی حاضر شدند و با آغاز دادگاه، خانم مسکین نواز، با همراهی وکیل مدافع خود دفاعیاتشان را از بابت سه اتهام «اجتماع و تبانی، فعالیت تبلیغی علیه نظام و همکاری با دووَل متخاصم» به ایمان افشاری در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، ارائه و قاضی دادگاه اعلام کرد طی روزهای پیش رو حکم خود را صادر می کند.”
همچنین، سازمان اطلاعات سپاه بعنوان ضابط امنیتی این پرونده مدعی شده :”تشکیل این پرونده بر علیه عسل مسکین نواز، به ارسال نامه ها و فایلهای صوتی باز می گردد که از پدر خود ـ مهدی مسکین نواز دریافت و برای رسانه های خارج از کشور ارسال کرده بود.”
۱۴۰۲ تیر ۲۸, چهارشنبه
قتل وحشتناک زن ۵۵ ساله شیرازی توسط شوهرش
طبق گزارش رکنا، سرهنگ مهدی جوکار در تشریح این خبر اظهار داشت: روز گذشته۲۷ تیرماه در پی اعلام مرکز فوریت‌های پلیسی ۱۱۰ مبنی بر درگیری خانوادگی در یکی از محله‌های بخش میمند شهرستان فیروزآباد، بلافاصله مأموران بررسی موضوع را در دستور کار خود قرار دادند.
وی افزود: در بررسی‌های صورت گرفته مشخص شد خانمی ۵۵ ساله با دست و پای بسته در حالی که آثار جراحت بر روی بدنش مشهود بود، در داخل خانه فوت کرده است.
سرهنگ جوکار ادامه داد: با توجه به حساسیت موضوع، مأمورین با اخذ مجوز قضائی و تحقیقات میدانی همسر متوفی را دستگیر کردند که وی در تحقیقات و بازجویی‌های فنی و پلیسی به قتل همسر خود از طریق خفه کردن اعتراف کرد.
فرمانده انتظامی شهرستان فیروزآباد با اشاره به اینکه قاتل در بازجویی اولیه علت و انگیزه قتل را اختلاف خانوادگی با همسرش عنوان کرد، افزود: قاتل پس از تشکیل پرونده برای سیر مراحل قانونی روانه دادسرا شد.
۱۴۰۲ تیر ۲۷, سه‌شنبه
تداوم بازداشت و بی‌خبری از وضعیت ثریا قیطران علیرغم گذشت بیش از دو هفته از تاریخ دستگیری
تداوم بازداشت و بلاتکلفی از سرنوشت ثریا قیطران، علیرغم گذشت بیش از دو هفته از تاریخ دستگیری همچنان در بند نسوان زندان ارومیه زندانی است.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، روز شنبه ۲۴ تیر ماه ۱۴۰۲، ثریا قیطران، شهروند اهل روستای «کانی ملا» از توابع پیرانشهر کماکان به صورت بلاتکلیف در بند نسوان زندان ارومیه به سر میبرد.
به گفته یک منبع مطلع، این شهروند تاکنون از دسترسی به وکیل تعیینی محروم بوده است. او در روز دوشنبه پنجم تیرماه، نیروهای امنیتی بدون ارائه حکم قضایی در منزل پدری خود بازداشت شده بود.
این منبع مطلع افزود: خانم قیطران پس از بازجویی از یک بازداشتگاه امنیتی به بند نسوان زندان ارومیه منتقل شده بود.
روز دوشنبه پنجم تیرماه، نیروهای امنیتی بدون ارائه حکم قضایی به منزل پدری این شهروند یورش بردند و وی را بازداشت کردند.
بامداد یکشنبه بیست و یکم خردادماه، عبدالرحمن قیطران و صدرالدین قیطران برادران ثریا در منزل شخصی بدون ارائه حکم قضایی و با توسل به خشونت توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده بودند.
تاکنون از دلیل بازداشت و اتهام های مطروحه علیه ثریا قیطران اطلاع دقیقی به دست نیامده است.
تداوم زن‌کشی‌ها در ایران؛ نوشین در قائمیه، رقیه در جاوشیر
براساس اطلاعاتی که «ایران‌وایر» دریافت کرده است، یک نوجوان ۱۷ ساله به نام «نوشین مرتضوی»، به‌دلیل اختلافات مالی میان پدر و عمویش، توسط عمویش به قتل رسیده است.
منبع آگاهی که با ایران‌وایر گفت‌وگو کرده است می‌گوید او به‌دلیل «اختلاف خانوادگی» توسط عمویش خفه و کشته شده است.
هم‌زمان فعالان بلوچ از قتل زن جوان ۲۱ سالهای به نام «رقیه بلوچ» خبر داده‌اند که در هفته اول تیر سال جاری، به‌شکل فجیع با انگیزه‌های ناموسی کشته شده است.
جزییات کشته شدن نوشین مرتضوی
«رادیو زمانه»، در گزارشی به نقل از منابع آگاه نوشته است: «صبح شنبه۲۴تیر، نوشین به منزل عموی‌‌اش رفت و بعد از آن کسی از او اطلاع نداشت، گُم شد… برای همین خانواده‌اش اعلام مفقودی کردند. وقتی ماموران به خانه عموی نوشین رفته بودند، روی ماشین‌اش خون دیدند و همین باعث شد که دستگیرش کنند. بعدا به قتل هم اعتراف کرده است.»
این فرد آگاه در ادامه گفته که عموی نوشین با مادر او تماس گرفته و گفته است که نوشین برای گرفتن یک سری مدارک مرتبط با اموال موروثی و خانوادگی نزد او برود:«وقتی نوشین رفت، تا چند ساعت خبری از او نبود. خاله نوشین رفته بود به منزل عموی نوشین، ولی گفته بود نوشین اینجا نیست و خیلی راحت تعارف کرده بود بفرمایید چایی. از ۹ صبح تا ۱۱ شب کسی خبری از نوشین نداشت. پلیس وقتی بازداشتش کرد، اعتراف میکند که اول او را خفه کرده، بعد صورتش را له کرده تا شناسایی نشود.»
عموی این دختر نوجوان که ۴۱ ساله و عضو کادر ارتش است، اعتراف کرده بعد از ارتکاب به قتل، پیکر او را به یکی از روستاهای اطراف شهر قائمیه برده و دفن کرده است. پیکری که در حال حاضر برای دستیابی به جزییات بیشتر، در پزشکی قانونی است.
نوشین که دوستانش او را «نازنین» صدا می‌زدند، فرزند دوم خانواده است و یک برادر بزرگتر از خود دارد. این دختر نوجوان ۱۷ ساله به گفته منابع نزدیک به او، دوست داشت پزشک شود.
عمو نوشین در اعترافات خود گفته به‌دلیل اختلافات مالی با برادرش تصمیم گرفته برای عذاب بیشتر دادن به او، فرزندش را به قتل برساند:«اگر خودش را می‌کشتم آنقدر عذاب نمی‌کشید که دخترش را بکشم.»
فعالان حقوق زنان هر قتلی که قربانی آن زنان باشند و به‌دلیل اعمال قدرت مردان یا اختلافات میان مردان رخ بدهد را، در دسته خشونت‌های مبتنی بر جنسیت «زن‌کشی» قرار می‌‌دهند.
قائمیه یا چنارشاهیجان، شهری باستانی در باختر استان فارس و مرکز شهرستان کوه‌چنار است.
رقیه بلوچ را چه کسی کشت؟
به نوشته فعالان بلوچ که در اینستاگرام با نام «بلوچ زالبولانی زرمبش» فعالیت می‌کنند، «رقیه بلوچ» زن جوان ۲۱ ساله، علیرغم مخالفت خانواده‌اش با مردی به نام «محمد بلوچ» ازدواج میکند.
رقیه قربانی کودک همسری بوده و پیش از ازدواج با محمد، به همسری پسرعمویش درآمده بود.
هفته اول تیر، رقیه در حالی‌که باردار بوده، در روستای جکان- روستای محل سکونتش- توسط مردان خانواده از جمله پدر برادران، عمو و همسر سابقش مورد ضرب‌و‌شتم و خشونت قرار می‌گیرد.
آنها رقیه را به‌دلیل «انتخاب همسر دوم»، مایه ننگ و آبروریزی خانواده می‌دانستند و گفته شده به‌دنبال فرصتی بوده‌اند تا او را به قتل برسانند.
مردان خانواده رقیه با محمد، همسر او درگیر شده و او را نیز زخمی کرده‌اند، ولی محمد موفق شده از دست آنها بگریزد. پس از آن، خانواده رقیه او را از روستای جکان به جاوشیر محل زندگی خانواده خودش منتقل کردند.
جاوشیر، روستایی در دهستان تنگ سرحه بخش پیپ شهرستان لاشار در استان سیستانوبلوچستان است.
رقیه بلوچ با شلیک گلوله از اسلحه‌ای که متعلق به پدرش بوده، در‌حالی‌که بچه‌ای در شکم داشت، به قتل رسیده است.
در هفته‌های گذشته مجددا زن‌کُشی در ایران به‌دلایل مختلفی افزایش یافته است.
۱۴۰۲ تیر ۲۶, دوشنبه
محروم از درمان؛ گزارشی از آخرین وضعیت سمانه نوروز مرادی در زندان اوین
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه قعالان حقوق بشر در ایران، سمانه نوروز مرادی، شهروند بازداشتی در زندان اوین از رسیدگی پزشکی مناسب محروم مانده است.
یک منبع نزدیک به خانواده سمانه نوروز مرادی به هرانا گفت: “خانم نوروز مرادی از بیماری های لوپوس مفصلی، سرطان پیشرفته سینه و دیابت رنج میبرد. وی احتیاج به مراقبت دائم دارد. خانم نوروز مرادی از ناحیه مفاصل به شدت دچار درد است اما بهداری زندان صرفا به تجویز مسکن اکتفا میکند.”
اوایل تیر ماه، قرار بازداشت وی مجددا تمدید شده است.
سمانه نوروز مرادی، فعال سیاسی در تاریخ چهارم اردیبهشت ماه، توسط نیروهای امنیتی در منزل شخصی خود در تهران بازداشت و به زندان اوین منتقل شد.
خانم نوروز مرادی در خرداد امسال در شعبه سوم بازپرسی دادسرای اوین توسط آقای محمدی از بابت اجتماع و تبانی از طریق مدیریت یک کانال تلگرامی و تبلیغ علیه نظام تفهیم اتهام شد.
سمانه نوروزمرادی، متولد ۱۳۶۵، پیش از این نیز از بابت فعالیت های خود سابقه بازداشت و تحمل حبس را داشته است. وی در فروردین ماه ۱۴۰۰ به دنبال موافقت نماینده دادستان تهران با تعویق مجازات حبس و با تودیع قرار کفالت از زندان لاکان رشت آزاد شد.
۱۴۰۲ تیر ۲۴, شنبه
بازداشت پنج شهروند بهایی در کرمان توسط نیروهای حکومتی
فواد شاکر، شهرام فلاح، یکتا فلاح، بهنام پوراحمدی و پریدخت شجاعی، شهروندان بهایی ساکن کرمان، توسط نیروهای حکومتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شدند.
بر اساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، شامگاه چهارشنبه ٢١ تیر ماه ۱۴۰۲ (١٢ جولای ۲۰۲۳)، شهرام فلاح، فواد شاکر، یکتا فلاح، بهنام پوراحمدی و پریدخت شجاعی، پنج شهروند بهایی ساکن کرمان توسط نیروهای حکومتی بازداشت کردند.
به گفته یک منبع مطلع، نیروهای حکومتی با یورش به منزل شخصی شهرام فلاح، ضمن بازداشت او و چهار مهمان دیگرش، خودروها و کلیه خانه را مورد تفتیش قرار داده و برخی وسایل شخصی این شهروندان بهایی را نیز ضبط کردند.
تاکنون از دلایل بازداشت، محل نگهداری و اتهامات مطروحه علیه فواد شاکر، شهرام فلاح، یکتا فلاح، بهنام پوراحمدی و پریدخت شجاعی اطلاعی در دسترس نیست.
۱۴۰۲ تیر ۲۳, جمعه
اعتراض دو صنف سینما به حکم قوه قضاییه علیه آزاده صمدی؛ «تمام‌قد کنار بازیگران زن ایستاده‌ایم»
کانون کارگردانان و اتحادیه تهیه‌کنندگان سینمای ایران در بیانیه مشترکی حکم صادر شده در قوه قضائیه برای آزاده صمدی، بازیگر سینما و تلویزیون، به دلیل رعایت نکردن حجاب اجباری را محکوم کردند و آن را «توهین به شعور تمام اهالی سینما» خواندند.
این دو صنف سینمایی زیرمجموعه خانه سینما، در بیانیه‌ای که روز شنبه ۲۴ تیر منتشر شده، حضور اجباری در کلاس‌های روانشناسی را «حکم عجیب» خوانده‌اند و نوشته‌اند علاوه بر آن که توهین به شعور همه سینماگران است، با «اصل جمهوری» مغایرت دارد.
نویسندگان بیانیه افزودند: «انگار عده‌ای دوست دارند با چنین حکم‌هایی راه هرگونه گفتمانی را ببندند و از جمهوری عبور کنند.»
در این بیانیه از رئیس قوه قضائیه خواسته شده که «هر چه زودتر جلوی این حکم گرفته شود.» آنها همچنین خواسته‌اند بابت «توهینی» که در بند مربوط به حضور اجباری در کلاس‌های روانشناسی صورت گرفته «عذرخواهی» شود.
کارگردانان و تهیه‌کنندگان سینما تاکید کرده‌اند: «ما تمام‌قد در کنار تمام بازیگران زن سینمای ایران و سینماگرانی که ناجوانمردانه با حکم‌های مشابه تحقیر می‌شوند ایستاده‌ایم و از آنها حمایت می‌کنیم و به تمام حکم‌هایی که تاکنون صادر شده معترضیم.»
بعد از فاش شدن حکم نامعمول و غریب یک قاضی برای آزاده صمدی، بازیگر سینما و تلویزیون، به دلیل حضور با پوشش اختیاری در یک مراسم عمومی، برخی سینماگران به این حکم واکنش نشان داده بودند.
در حکمی که رسانه‌های ایران و برخی حساب‌های توئیتری منتشر کرده‌اند، حضور یا انتشار تصویر او در «پلتفرم‌های داخلی و خارجی و رسانه‌های فراگیر» ممنوع اعلام شده که به معنای محرومیت این بازیگر از کار است.
همچنین خانم صمدی به ممنوعیت «شش ماهه» استفاده از فضای مجازی و تلفن همراه محکوم شده و در بخش دیگری از حکم آمده که او باید «دو هفته یک بار» به مراکز روانشناسی «برای مداوای بیماری ضد اجتماعی خود» مراجعه کند و در نهایت «گواهی سلامت» خود را به مقامات ارائه دهد.
آزاده صمدی در مراسم تشییع رضا حداد، کارگردان تئاتر، در روز ۳۱ اردیبهشت سال جاری با کلاه حاضر شده بود و تصاویرش در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی منتشر شد.
ترانه علیدوستی که خود سال گذشته به دلیل حمایت از معترضان بازداشت شده بود، با انتشار خبر محکومیت آزاده صمدی به مراجعه به مراکز روانشناسی نوشت: «دکتر هم که هستی، آقای قاضی.»
هانیه توسلی، دیگر بازیگر سینمای ایران و حامی معترضان، هم در یک استوری اینستاگرامی، حکم صادر شده برای آزاده صمدی را «خنده‌دار» دانسته و نوشته: «از کی تا حالا کلاه سر کردن جرم شده؟»
مهدی کوهیان، عضو کمیته پیگیری حقوقی و قضایی خانه سینما در زمان اعتراض‌های سال گذشته، روز ۲۱ تیر خبر داده بود علاوه بر آزاده صمدی، محاکمه افسانه بایگان و لیلا بلوکات هم به دلیل «حضور با کلاه در انظار عمومی» در حال انجام است و درباره «حق دادرسی عادلانه آنها» تردید جدی وجود دارد.
۱۴۰۲ تیر ۲۲, پنجشنبه
یک زن به دلیل عدم رعایت حجاب اجباری به تحمل حبس محکوم شد
یک زن در تهران به دلیل عدم رعایت حجاب اجباری توسط دادگاه کیفری به تحمل دو ماه حبس و دو سال ممنوعیت خروج از کشور محکوم شد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، یک زن در تهران به دلیل عدم رعایت حجاب اجباری به تحمل حبس محکوم شد.
بر اساس حکمی که به صورت غیابی توسط شعبه ۱۰۸۸ دادگاه کیفری تهران به ریاست علی امیدی صادر و تصاویری از آن در شبکه های اجتماعی منتشر شده است، یک زن در تهران به دلیل “عدم رعایت حجاب شرعی در معابر و انظار عمومی” به تحمل دو ماه حبس و دو سال ممنوعیت خروج از کشور محکوم شد. همچنین در این حکم، عدم رعایت حجاب اجباری یک “بیماری شخصیت ضد اجتماعی” عنوان شده و متهم باید به منظور “درمان بیماری” به مدت شش ماه هر هفته دو بار گواهی سلامت دریافت کند.
در بخشی از این حکم احتمال رفتار “ضد ایرانی” در سفر های خارج از کشور، از دلایل ممنوع الخروجی این زن عنوان شده است.
تداوم بازداشت و بلاتکلیفی حمیده زراعی در زندان کچویی کرج
حمیده زراعی از بازداشت شدگان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، علیرغم گذشت بیش از چهل روز از زمان دستگیری، کماکان به صورت بلاتکلیف در زندان کچویی کرج بسر میبرد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، حمیده زراعی در زندان کچویی کرج در بازداشت و بلاتکلیفی بسر میبرد.
یک منبع نزدیک به خانواده وی در این خصوص به هرانا گفت: “بیش از یک ماه است که از برگزاری جلسه بازپرسی خانم زراعی میگذرد. وی در بلاتکلیفی بسر میبرد و دیگر به پرونده وی رسیدگی نشده است.”
روز چهارشنبه دهم خردادماه جلسه بازپرسی حمیده زراعی، در شعبه بیست و دوم دادسرای عمومی و انقلاب کرج برگزار شد. وی در تاریخ هشتم خردادماه، توسط نیروهای امنیتی در منزل شخصی خود بازداشت و پس از گذشت دو روز به زندان کچویی کرج منتقل شد.
خانم زراعی پیشتر در تاریخ سیزدهم اردیبهشت ماه امسال، با دریافت ابلاغیه ای از بابت اتهام “فعالیت تبلیغی به نفع گروه های مخالف نظام جمهوری اسلامی” به شعبه بیست و دو بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب کرج احضار شده بود.
حمیده زراعی، پیشتر در رابطه با اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و در تاریخ ۱۸ بهمن ماه سال گذشته به دنبال صدور بخشنامه “عفو” از زندان کچویی کرج آزاد شد.
در رابطه با اعتراضات سراسری ۱۴۰۱
بازداشت مهسا امینی زن جوان ۲۲ ساله به بهانه بدحجابی توسط پلیس امنیت اخلاقی و سپس جان باختن او در زمان بازداشت به موج گسترده ای از اعتراضات سراسری در ایران دامن زد. معترضان در طولانی ترین اعتراض سراسری-پیوسته در عمر جمهوری اسلامی، با شعار محوری “زن، زندگی، آزادی” از ۲۶ شهریور ۱۴۰۱ در اعتراض به عملکرد، قوانین و ساختار حکومت به خیابانها آمدند. هزاران بازداشت شده، صدها کشته و زخمی از جمله نتایج برخورد خشونت آمیز نهادهای امنیتی-انتظامی با معترضان است.
۱۴۰۲ تیر ۲۱, چهارشنبه
مجازات‌های دستگاه قضایی جمهوری اسلامی علیه سپیده قلیان شامل دو سال زندان تایید شد
مهدی قلیان، برادر سپیده قلیان، فعال مدنی زندانی، از تایید حکم دو سال حبس خواهرش از سوی دادگاه تجدید‌نظر خبر داد. روز دوشنبه ۱۹ تیر اطلاعاتی به ایران‌اینترنشنال رسیده بود که نشان می‌داد محکومیت قلیان در پرونده جدید باز شده برای او قطعی شده است.
مهدی قلیان روز سه‌شنبه ۲۰ تیر در حساب اینستاگرام خود نوشت: «حکم صادره برای سپیده در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران بابت ۱۰ ثانیه ویدیو، عینا از طرف دادگاه تجدید نظر تایید شد.»
این حکم شامل «دو سال محرومیت از تلفن همراه هوشمند»، «دو سال عدم اقامت در تهران و استان‌های مجاور» و «دو سال عدم عضویت در گروه‌های سیاسی-اجتماعی» است.
سپیده قلیان روز ۲۲ فروردین در متنی که از داخل زندان به بیرون فرستاد، به «تحقیر، آزار و ضرب و جرح» خود هنگام بازداشت مجدد و تهدید به شکنجه از سوی ماموران اشاره و همچنین تاکید کرد تا زمانی که جمهوری اسلامی بر سر کار است در «دادگاه‌های فرمایشی و نمایشی» حاضر نمی‌شود و هیچ مشروعیتی نه برای این دادگاه‌ها و نه حکم صادره از سوی آنها قائل نیست.
این فعال مدنی پیشتر و در تاریخ ۲۴ اسفند ماه ۱۴۰۱، ساعاتی پس از آزادی در مسیر تهران به دزفول به وسیله نیروهای امنیتی بازداشت و نهایتا در تاریخ ۲۸ اسفند به بند زنان زندان اوین منتقل شد.
گزارش شد که حدود ۱۰ خودرو پر از ماموران لباس شخصی در جاده قم به اراک به خانواده سپیده قلیان حمله و پس از درگیری با خانواده او، این فعال مدنی را بازداشت کردند.
دو شهروند عادی نیز که از صحنه ربایش سپیده قلیان فیلمبرداری کرده بودند، بازداشت شدند.
او روز چهارشنبه ۲۴ اسفند پس از آزادی از زندان، ویدیویی از خود در توییترش منتشر کرد که لحظاتی پس از آزادی مقابل زندان فریاد می‌کشید: «خامنه‌ای ضحاک می‌کشیمت زیر خاک».
او نوشت: «بعد از چهار سال و هفت ماه از پرونده هفت‌تپه آزاد شدم. این‌‌بار به امید آزادی ایران آمدم بیرون!»
او پیشتر و در تاریخ ۱۹ مهر ماه سال گذشته در حالی که از زندان بوشهر به مرخصی اعزام شده بود، در اهواز به دست نیروهای امنیتی بازداشت و در اواسط آبان ماه به زندان اوین منتقل شد.
هنوز جزییات آزادی پیش از موعد قلیان مشخص نیست اما در هفته‌های اخیر برخی از زندانیان سیاسی در ایران آزاد شدند.
سپیده قلیان در جریان اعتراضات سراسری نیز فعالیت‌های افشاگرانه خود را از زندان اوین ادامه داده بود.
او در نامهای از این زندان نوشته بود: «اعترافات اجباری ادامه دارد اما این صدای انقلاب است که شنیده می‌شود. دیوارهای اوین نمی‌تواند جلوی رسیدن صدای “زن، زندگی، آزادی” را بگیرد.»
قلیان همچنین یکی از هفت زندانی سیاسی بند زنان زندان اوین بود که با نگارش نامهای سرگشاده، به «صدور احکام اعدام و تهدید زندانیان به مرگ در سلول‌های انفرادی» اعتراض کرد.
این نامه از سوی هستی امیری، نوشین جعفری، رها عسگری‌زاده، سپیده قلیان، نرگس محمدی، عالیه مطلب زاده و بهاره هدایت منتشر شد.
۱۴۰۲ تیر ۲۰, سه‌شنبه
سرکوب جامعه مدنی؛ احضار نرگس محمدی، بازداشت زهرا سعیدیان‌جو
براساس یادداشتی که در حساب کاربری اینستاگرام «نرگس محمدی»، کنشگر شناخته شده حقوق‌بشر منتشر شده، او برای برای پنجمین پرونده خود طی شش ماه گذشته، به دادسرای امنیت اوین ناحیه ۳۳ احضار شده است.
هم‌زمان منابع آگاه از بازداشت «مجدد زهرا سعیدیان‌جو»، خواهر «میلاد سعیدیان‌جو»، از جانباختگان اعتراضات سراسری در شهر ایذه خبر داده‌اند.
روز دوشنبه ۱۹تیر۱۴۰۲ در حساب اینستاگرام نرگس محمدی یادداشتی منتشر شده که در بخشی از آن چنین آمده است: «۲۸ خرداد ماه، نرگس محمدی طی ابلاغیه‌ای از سوی شعبه دوم دادسرای امنیت، به این شعبه احضار شده که همچون دفعات پیشین، حاضر به اعزام نشده است.»
این گزارش تایید میکند که در شش ماه گذشته، این پنجمین پرونده‌ای است که علیه نرگس محمدی و با شکایت وزارت اطلاعات باز شده است.
این پرونده‌سازی‌ها علیه خانم محمدی به‌دلیل فعالیت‌های او در زندان رخ داده و در شعبه سوم دادسرای امنیت به جریان افتاده است.
در ادامه این گزارش همچنین گفته شده که براساس این پنج پرونده، خانم محمدی تاکنون یازده بار با احضاریه‌هایی که در دفتر بند زنان اوین به او ابلاغ شده، احضار شده که در هیچ کدام از جلسات شرکت نکرده است.
نرگس محمدی بارها صراحتا اعلام کرده است که «حکومت نمی‌تواند با پرونده‌سازی‌ها و برگزاری محاکمات و صدور احکام پی در پی او را وادار به سکوت کند و در هیچ دادگاهی حضور نخواهد یافت.»
۱۴۰۲ تیر ۱۹, دوشنبه
شانزدهمین سال حبس زینب جلالیان؛ تبعید به یزد و محرومیت از ملاقات و مرخصی
شانزدهمین سال زندان زینب جلالیان در شرایطی در زندان یزد سپری می‌شود که مقامات امنیتی جمهوری اسلامی گفته‌اند او در صورتی می‌تواند با خانواده‌اش ملاقات داشته باشد که «به صحت ادعای آنها» اعتراف و «اظهار ندامت» کند.
به گزارش سازمان حقوق بشری «هه‌نگاو»، خانم جلالیان، زندانی سیاسی کُرد، در شرایطی که بیمار است و از حق مرخصی و ملاقات با خانواده محروم مانده، شانزدهمین سال حبس خود را در تبعید به زندان یزد سپری میکند.
در این گزارش، از زینب جلالیان با عنوان «باسابقه‌ترین زندانی سیاسی زن در ایران» نام برده شده و آمده است که او از «دو سال و هشت ماه» قبل به زندان یزد تبعید شده و در این مدت با خانواده‌اش ملاقات نداشته است.
بر پایه این گزارش، «مسئولان نهادهای امنیتی، امکان ملاقات» زینب جلالیان با خانواده‌اش به «اعتراف به صحت ادعای آنها درباره پرونده» این زندانی و همچنین «اظهار ندامت» او مشروط کرده‌اند.
او پیش از این در زندان‌های «خوی، اوین، کرمانشاه، قرچک، و کرمان» بوده و با وجود بیماری‌هایی از جمله «کلیوی و گوارشی» و همچنین «ضعف بینایی و عفونت دندان» مرخصی نداشته است.
زینب جلالیان، اهل ماکو، ٧ اسفند ۱۳۸۶ بازداشت شد و در دادگاه انقلاب اسلامی کرمانشاه بە اتهام «محاربه از طریق عضویت در حزب حیات آزاد کُردستان (پژاک)» به اعدام محکوم شد اما سپس این حکم با یک درجه تخفیف به حبس ابد تغییر یافت.
وزارت امور خارجه آمریکا بارها و در موارد مختلف برخوردهای خشونت‌آمیز و سرکوب گسترده معترضان، و نیز نقض مکرر و مداوم حقوق شهروندان ایران توسط نظام جمهوری اسلامی را محکوم کرده است.
مراجع حقوق بشری بین‌المللی می‌گویند وضعیت نقض حقوق بشر در ایران نسبت به سالهای پیشین بدتر شده است.
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)